Dag 1: De reis naar Chicago

zondag 26 maart 2017

Vandaag dan eindelijk de dag van de reis naar Amerika, het zal ons benieuwen hoe snel dit alles gaat verlopen, we staan om 05.00 uur op. Het is wel vroeg omdat we gisteren de housewarming partij van onze zoon hebben bezocht en het daar toch weer later is geworden dan we van plan waren. Maar gezelligheid kent geen tijd en vliegen is geen inspannende bezigheid. Op Schiphol gaat alles vlot, onze dochter zet ons af op de Kiss en Ride van Departures, een half uur later drinken we koffie en pakken we de eerste twee uur wachttijd, daarna kunnen we rustig boarden en stappen we     in een ouder toestel van Britisch Airways met doorgezakte stoelen in blauw nep leder en roest in de metalen bagage kasten  boven de stoelen. De geboekte reis is met American Airlines maar Britisch Airlines voert het eerst traject uit naar Heatrow in Londen, waar we anderhalf uur hebben om over te stappen naar het volgende vliegtuig die ons naar Chicago gaat brengen. Britisch Airways is de alliantie partner van American Airlines. We merken dat ons vliegtuig er langer over vliegt dan aangegeven  is en we draaien diverse rondjes rondom Heatrow voordat we landen. Het is druk op de luchthaven en we moeten met een bus van terminal 5 naar terminal 3, toch gauw een rit van 15 minuten. Aangekomen bij de security staan er lange rijen voor het controleren van de handbagage en zijn er maar 4 controle banden open van de 10, door een inefficiënte werkwijze schiet het niet op en moeten we hollen naar de gate. We zijn te laat, de gate is closed en ondanks dat de bus nog voor de deur staat om ons naar de vliegtuigtrap te brengen is de supervisor niet over te halen om ons in de bus te laten stappen. “Closed is Closed, you are too late” is het enige wat hij zegt!  Ook de oplossing voor ons probleem is volgens hem eigen initiatief… meldt je maar bij American Airlines balie zij helpen je verder! Eerst maar eens vragen waar deze is, een grondsteward stuurt ons en via een sluip door gangetje en dan staan we in de vertrekhal bij American balie. Wij vertellen ons verhaal, maar worden weggestuurd, we moeten niet bij hun zijn, immers Britisch Airways heeft het probleem veroorzaakt dus zij moeten het probleem dan ook oplossen. Hoezo een alliantie?  O  ja, deze balie zit voor de security dus moeten we voor de tweede keer daar door heen, ons humeur begint minder te worden. Wederom jas uit, riem af, laptop en tablets uit de koffertjes, vloeibare artikelen in een plastic tasje, horloge af en alles in bakjes door de scanner, weer gaat het tergend langzaam, dit keer via de priority lane maar ook dat schiet niet op. Bij Britisch Airways vertellen we weer ons verhaal , gelukkig begrijpt deze heer ons probleem, hoewel hij eigenlijk wel vindt dat degene waar je boekt het qua probleem moet oplossen. Hij zit 10 minuten in zijn computer te rammelen en heeft dan een alternatief. We kunnen omboeken naar een vlucht naar Chicago met een overstap in Philedelphia. Tja dat doen we dan maar, wel even bij American Airlines balie zijn reservering omzetten in een boeking en boardingpassen laten maken. Bij deze balie zien we meerdere mensen uit ons eerste vliegtuig. Allemaal te laat, allemaal aan het omboeken, de een vliegt via Dallas, de ander weer via Atlanta. Weinig blijde gezichten, weer een rij, toch lukt het op tijd bij de gate te zijn en stappen we met de eerste twee uur vertraging in. Redelijk stressig begin, nu maar hopen dat alles verder goed verloopt. We houden in het achterhoofd dat we voortaan Britse luchthavens overslaan en Britisch Airways waarschijnlijk ook.

De tweede vlucht verloopt rustig, het is een mooi nieuw toestel al zijn er wel wat problemen met de persoonlijke entertainment schermpjes, ze doen het niet allemaal waardoor Peter 8 uur lang naar een zwart schermpje zit te staren. In Philadelphia gaat alles redelijk vlot, eerst door de immigrations met de immer norse ambtenaren, dan de koffers ophalen en door de costums om daarna de koffers weer af te geven voor de vlucht naar Chicago. Gelukkig zijn de koffers met ons meegereisd naar Philadelphia en staan ze al op ons te wachten, nou eh… staan? Cathy’s koffer mist 2 wielen en staat niet meer, kan zelfs niet meer rijden. Geen tijd om naar de servicebalie te gaan dat doen we wel in Chicago.

We hebben ruim twee uur voor de overstap, dus kunnen we eerst wat eten voor we moeten boarden. Ons diner bestaat uit een Subway broodje met een Starbucks koffie, Amerikaanse kan bijna niet. Bij de gate komen we de reizigers tegen die we ook op Heatrow bij de American Airlines balie hebben gesproken, zij hadden een vlucht naar Chicago gekregen met twee overstappen en zouden pas ver na middernacht in Chicago aankomen, omdat wij hadden verteld dat we maar 1 overstap in Amerika hadden en daardoor een paar uur eerder in Chicago zouden aankomen, zijn zij weer gaan klagen bij de servicebalie. Hoe wonderlijk dat er toch nog 5 plaatsen in ons vliegtuig vrij zijn waardoor ze toch met ons een kunnen vliegen. Ze waren heel blij met onze tip, scheelt hen uren.

Het is al donker als we eindelijk opstijgen In Philadelphia, nog tweeëneenhalf uur en dan zijn we in Chicago. Als we in Chicago landen is het in Nederland al 4:30 uur, we zijn 22 uur onderweg geweest. Het is stil op het vliegveld, we zijn het enige toestel wat is geland en we komen redelijk snel bij de bagageband. Als we alle koffers hebben verzameld hebben gaan we eerst naar de bagage service om de kapotte koffer te laten zien. We mogen de koffer achterlaten en hem over 30 dagen gerepareerd ophalen, dat wordt lastig want wat moeten we dan nu met al die losse kleding? Een andere optie is om de koffer nu om te ruilen voor een nieuwe, dat lijkt ons een beter idee. Nog even snel alles overpakken in de nieuwe koffer en we kunnen weer verder. 

Met de hotel shuttle-bus zijn we heel snel in ons hotel waar onze kamer nog vrij is, het is een mooie kamer met goede bedden. We eten ons laatste broodje op en gaan gelijk slapen, het was een lange dag en we moeten weer vroeg op.

Hotel: Best Western At O’Hare, Rosemont